Sensorische informatieverweking (ook wel SI genoemd) is al datgene dat het brein doet met zintuigelijke prikkels.

De een is dol op aanrakingen, terwijl de ander juist wil dat men op afstand blijft.

Sommigen zijn kieskeurige eters terwijl anderen alles in hun mond stoppen wat ze voorgeschoteld krijgen.

Zonder dat we het ons bewust zijn hebben geluiden, beelden, aanrakingen, geuren, smaken en bewegingen de hele dag invloed op ons.

De wereld is dus een sensorische plaats.

Onze dagelijkse beslissingen over wat we aantrekken, eten, waar we in een groep gaan zitten, hoe we onze boodschappen doen, houden dus verband met de hoeveelheid en soorten sensorische input die we aankunnen.

Soms kan het voorkomen dat een jongere deze sensorische informatie te zwak, te sterk of chaotisch ervaart en dit kan invloed hebben op zijn functioneren.

Dat kind dat maar steeds aan het dromen is?

Misschien is er wel sprake van een te laag arrousel waardoor de sensorische prikkels niet voldoende binnenkomen.

Of dat kind dat zich op de slaapkamer terugtrekt als bezoek komt?

Dat kind is misschien wel op zoek naar manieren om bepaalde prikkels te vermijden.

De Dames Hond heeft zich in de loop der jaren gespecialiseerd in het ontrafelen van deze sensorische informatie. Dat doen we op allerlei manieren, aangepast aan de jongere en zijn belevingswereld.

De allerjongsten nemen we spelenderwijs mee in dit proces en gaan samen op zoek naar manieren waardoor zij zich prettiger voelen en minder over- of onderprikkeld zijn.

Voor de jongeren en jongvolwassenen zetten wij weer andere methodieken in, zoals bijvoorbeeld het psycho-educatietool  ‘een ton vol’, maar we maken samen ook een eigen SI-handleiding en gaan aan de slag met sensory profiles om een afgestemd advies te kunnen geven.

Onderdeel hiervan is ook psycho-educatie aan het systeem en eventueel ook school of andere partijen die bij de jongere betrokken zijn, om zo samen beter afgestemd te kunnen anticiperen op de jongere en zijn onder- of overprikkeling.